Text
INTRO | C | Em Am | F | G | ( 2 Times )
เมื่อความรัก
ต้องอำลา
ความเจ็บช้ำ
มาเป็นเพื่อนใจ
โชคชะตา
ลิขิตไว้
ให้คงยอมรับ
ความจริง
ความผิดหวัง
ดั่งใบไม้ที่ร่วงลงสู่พื้
นดิน
ฉันก็คง..
.
เวลาที่ผ่
านไป
คงไม่ย้อน
คืนกลับมา
สิ่งที่สวย
ต้องเก็บไว้
ให้เป็นแค่เหมือน
กระดาษ
มีสมหวัง
มีผิดหวัง
มันคือเรื่องราว
ของจริง
ฉันก็คง..
.
* ฉันเพิ่งเข้าใจพ
ลัง
แห่งความรัก
ก็วันนี้
ฉันเพิ่งจะรู้ว่
าทุกสิ่ง
ไม่มีอะไรแ
น่นอน
แต่ฉันยังหวัง
ว่าสักวัน
รักแท้ที่หา
ดั่งใฝ่ฝัน
มัน
เป็นสิ่งสวยงาม
…
รู้ไหมเธอ.
..
รู้ไหมเธอ
…
รู้ไหมเธอ
…
สัจธรรม
แห่งความรัก
มันก็เป็น
อย่างนี้
ยิ้มสมหวัง
เศร้าผิดหวัง
ใครเล่าคือคน
โชคดี
ตราบใดฟ้า
มีจันทรา
เหมือนดั่งความหวัง
แห่งชีวิต
ฉันก็คง..
.
( * )
เมื่อ
ตะวันยังต้องหมุน
ยังต้องเดิน
ตามเวลา
ที่ถูกกำหนดไว้…
เย้
มัน
คงมีเหตุผลเป็นล้าน
ที่ทำให้เสีย
ใจ
และร้องไห้ ที่ฉันต้องเผชิญ
ฉันเพิ่งเข้าใจพ
ลัง
แห่งความรัก
ก็วันนี้
ฉันเพิ่งจะรู้ว่
าทุกสิ่ง
ไม่มีอะไรแ
น่นอน
แต่ฉันยังหวัง
ว่าสักวัน
รักแท้ที่หา
ดั่งใฝ่ฝัน
มัน
เป็นสิ่งสวยงาม
( * )