Text
INTRO | Em | ( 7 Times ) | Em D Em |
เช้า
ก็มาทำงาน
รถก็ดันมาติด
ทำไมหนอชีวิต มันถึงได้เป็นอย่างงี้
งานที่มีที่ทำ เงินจะต่ำไม่บ่น
เกิดเป็นคนอดทน ไม่เคยย่นย่อท้อ
มีเ
ธอคนเดียว
ก็เป็นสุขใจ
จะ
หนักเท่าไร
สบายอยู่แล้ว
| Em | Em D Em |
ขึ้น
ไปโหนรถเมล์
ที่เอียงจะเร่ของใคร
ฉันก็รู้แก่ใจ ก็ขึ้นไปอัดจนชิน
ไม่รู้จะไปไหนกัน แต่ใจของฉันก็คิด
ยังดีที่มีชีวิต ยังดีที่มีเธออยู่
มีเ
ธอคนเดียว
ก็เป็นสุขใจ
เย้เยเย
จะ
หนักเท่าไร
สบายอยู่แล้ว
| Em G A G | Em | G A G | Em D |
| Em G A G | Em | Em G A G | B |
| A7 | A7 | A7 | A7 | A7 | A7 | A7 |
| Em | Em | A7 | A7 |
| Em | Em | Em | Em D Em |
คิด
ขึ้นมาคราใด
ใจของฉันก็เศร้า
ทำไมหนอตัวเรา ว่าถึงได้จนหนักหนา
แต่จนก็จนแค่เงิน แต่ใจไม่จนหรอกหนา
อยากตะโกนก้องฟ้า ว่าข้านี้ไม่จนใจ
คน
รวยคนจน
ก็คนเหมือนกัน
เพียง
ใจเท่านั้น
มีให้กันบ้างไหม
มีเ
ธอคนเดียว
ก็เป็นสุขใจ
จะ
หนักเท่าไร
สบายอยู่แล้ว
| Em G A G | Em | G A G |
| Em D | Em G A G |
| Em | Em G A G | B |
| Em | G | A | Em G A B D Em |
| Em D B A G Em | D | D Em |