คอร์ดเพลง น้อยใจบักวาสนา วี พนมภูไท

นั่งแนมเบิ่ง สาดส่องสายตา เหลียวเลาะลงท่ง
กะเห็นแค่ตอข้าวเหี่ยวเปื้อนโคลน ปนฝูงนกผู้บินเสวนเกี้ยวลม
วนมาหยอกแต่หุ่นไร่กา ม่วนอยู่ฟากไฮนา
ตอนดวงอาทิตย์กำลังสิอัสดง หัวใจอ้ายพันหลุดฟ่ง
ไปคึดอยากอายแทนหุ่นไร่กา ที่ยืนอ้ากางแขน

มันยังมีผู้มาหยอก ให้คลายฮ้อนบรรเทาทุกข์
ต่างกับกูที่บ่เป็นสุข ได้นอนดิ้นเกลือกขี้ตม
บ่อน้ำตายังไหลล้น เจ็บมาโดนกะยังบ่มีผู้ใด๋

จนน้อยใจให้บักวาสนา ล่ะห่าตำคนเอ้ย
อย่าตอกย้ำเถาะฟ้าดิน หน้าเอิกเฮาบ่ใด่แกร่งแข็งคือจั่งหิน
แค่ฮอยก่อนอดีตเก่า กะเจ็บคักพอแฮงแล้ว
ส่งลงมาซะเด้อฮักแท้ หลูโตนซาติผู้ข้าแหน่
มันคอยคู่จนเมือยม้อย ว่าลมหายใจกะเริ่มเหลือน้อย
จักสิรอดได้ฮอดมื้อใด๋ มาเด้อ บักความฮักเอ้ย

สิบปีล่ำล่ะกูกะยังท่าอยู่ มาเถาะแม่นผู้ใด๋มีหัวใจประสงค์มัก
แต่อย่าแต้ แล้นแต๊ ตอแหลว่าแพงคัก
ผลสุดท้ายกะอกหัก อย่าเข้ามาให้ไปห่างๆ
อ้าวห่านี้ ได้ยินคักล่ะบ่ผู้สาว มาเด้อยังถ่าเจ้า
แม่นมึงไปลี่อยู่ใส่ บักแก้วตา ดวงใจของอ้าย

ดนตรี

มันยังมีผู้มาหยอก ให้คลายฮ้อนบรรเทาทุกข์
ต่างกับกูที่บ่เป็นสุข ได้นอนดิ้นเกลือกขี้ตม
บ่อน้ำตายังไหลล้น เจ็บมาโดนกะยังบ่มีผู้ใด๋

จนน้อยใจให้บักวาสนา ล่ะห่าตำคนเอ้ย
อย่าตอกย้ำเถาะฟ้าดิน หน้าเอิกเฮาบ่ใด่แกร่งแข็งคือจั่งหิน
แค่ฮอยก่อนอดีตเก่า กะเจ็บคักพอแฮงแล้ว
ส่งลงมาซะเด้อฮักแท้ หลูโตนซาติผู้ข้าแหน่
มันคอยคู่จนเมือยม้อย ว่าลมหายใจกะเริ่มเหลือน้อย
จักสิรอดได้ฮอดมื้อใด๋ มาเด้อ บักความฮักเอ้ย