Text
INTRO | E | A7 | F#m | B7 |
แดด รอน ๆ
เมื่อทินกรจะลับเหลี่ยมเม
ฆา
ทอแสงเรืองอร่าม ช่างงาม
ตา
ในนภาสลับ จับ อัม
พร
แดด รอน ๆ
เมื่อทินกรจะลาโลกไป
ไกล
ยามนี้จำต้องพราก จาก ดวง
ใจ
ไกลแสนไกลสุดห่วง ยอด ดวง
ตา
* แต่ก่อน
เคยคลอเคลียกัน
ทุกวัน
คืนรี่นอุรา
ต้องอยู่
เดียวเปลี่ยววิญญา
เหมือนดัง
นภา ไร้ ทิน
กร