Text
F#m
โอ๊ย..
A
น้อ..
E
นอ…
คนบ้าน
A
เฮา
INSTRU | F#m | F#m | F#m | F#m |
INSTRU | A | Bm | C#m | F#m | E |
*
F#m
คนบ้านเดียวกัน
แค่มองตากันก็เข้าใจ
E
อยู่
F#m
รู้ว่าเหนื่อยแค่ไหน
ว่าหนักแค่ไหนบนหนทาง
E
สู้
F#m
ยังมีคำปลอบโยน
E
ยังมีคำปลอบใจ
F#m
มีคำว่าซำบายดี
A
บ่ให้กันเส
E
มอ
เด้อคนบ้าน
F#m
เฮา
C#m
อ้ายทิดเคน
เข้ามาเป็น
F#m
คนขับแท็กซี่
C#m
จากร้อยเอ็ด
เฮ็ดนาได้
F#m
เอาไปใช้แต่หนี้
Bm
ตัดสินใจหิ้วกระ
A
เป๋าเดินทาง
Bm
มาสู้กลางเมือง
A
ใหญ่เมืองนี้
Bm
ได้เจอกันอยู่ร้าน
E
ลาบหลายที
F#m
เป็นจั่งใด๋พี่โชคหมานบ่
E
น้อ
( * )
**
F#m
โอ๊ย..
A
น้อ..
E
นอ..
คนบ้าน
A
เฮา
INSTRU | F#m |
C#m
น้องตั๊กแตน
เข้ามาเป็น
F#m
สาวโรงงานเย็บผ้า
C#m
แรงที่ใช้กับเงินที่ได้
F#m
ยังบ่เคยคุ้มค่า
นัก
Bm
เรียน ม.ปลาย จาก
A
ภาคอีสาน
กลาย
Bm
เป็นแรงงานถูก
A
กดราคา
น้อง
Bm
มาซื้อลาบ
เฮา
E
ได้เว้าจา
F#m
จั่งใด๋อดเอาสาก่อนเด้อ
E
นาง
INSTRU | F#m | F#m | F#m | F#m |
INSTRU | Bm | A | Bm | A | F#m |
F#m
คนบ้านเฮา
E
คนบ้านเดียว
F#m
กัน
คนบ้านเฮา
E
คนบ้านเดียว
F#m
กัน
OUTRO | A | E | F#m |
