คอร์ดเพลง ภวังค์จิต – PMC (ปู่จ๋าน ลองไมค์)

กาสะลอง ร่วงหล่นพื้น
วันคืนเนินนานเปลี่ยวเหงา
ลมหนาวพัดโบกโบย
โชยกลิ่นรักจากใจอ้าย
ให้ลอยลมไปหาน้อง
เพื่อเป็นผ้าฝ้ายมอบไออุ่น

เฮือนแก้วใด บ่งามเท่าความดี
ที่ตัวน้องมี ให้อ้ายนั้น มันงามล้ำ
บ่มีเพชรพลอย ไพลินจินดาคำ
แต่เมื่อมีธรรมนำน้อง ก็สุขใจ

ฉัน.. เชื่อว่าเธอ ยังคงรักกัน
รักมั่น ไม่เสื่อมสลาย
ไม่.. จากไปไหน
วนเวียนคุ้มภัยในยามทุกข์ยามใจตรม
ฉันเชื่อว่าเธอ คนที่อยู่บนฟ้า
ทุกกาลเวลา เธอไม่จากไปไหน
ไม่อาจมีสิ่งใด มาพลัดพรากใจเราสอง
แม้ต้องตายจากกัน ก็เพียงตัวใช่หัวใจ

จุตติจุตตัง มรณังและก็จุตติ
แม้รักกันปานใดแต่ ผลสุดท้ายกลายเป็นอัฐิ
แม้เวลาจะพรากเราจากการ รัก โลภ โกรธ หลง
แต่ความดีนั้นยังคงอยู่แม้เรือนร่าง
โดนลากด้วยพระสงฆ์ ระทม ตรอมตรม
โศกอารมณ์ใจอาวรณ์ ฝังจิต คิดหา
ยามเวลาเธออาทร ให้รักสว่างไสว
เป็นดังแสงไฟดุจทินกร
ให้รักมอบความอบอุ่น
ในยามเหน็บหนาวเป็นดังอาภรณ์

รอนแรมเรื่องรักเธอจากไปไกลอีกชาติภพ
ดวงมอญมันโศกนักอยู่แห่งใดจึงไม่ได้พบ
บ้านที่เคยมี แปล เคยไกว หมอนที่เธอเคยนอน
เหลือเพียงแค่เท่าธุลีจากดุ้นฝืนในกองฟอน
ภมรกับช่อดอกไม้ยังมีเฉาและมีจากกัน
ความเศร้าความสุขใดใด จะทิ้งเอาไว้เป็นเบื้องหลัง
เชื่อว่าเธอไม่เคยจากไป และอยู่ในความจำฉัน
จะรักกันคณ านับต่อให้ล่วงลับและดับขันธ์

ฉัน.. เชื่อว่าเธอ ยังคงรักกัน
รักมั่น ไม่เสื่อมสลาย
ไม่.. จากไปไหน
วนเวียนคุ้มภัยในยามทุกข์ยามใจตรม
ฉันเชื่อว่าเธอ คนที่อยู่บนฟ้า
ทุกกาลเวลา เธอไม่จากไปไหน
ไม่อาจมีสิ่งใด มาพลัดพรากใจเราสอง
แม้ต้องตายจากกัน ก็เพียงตัวใช่หัวใจ

( ดนตรี )

จุตติจุตตัง มรณังและก็จุตติ
แม้รักกันปานใดแต่ ผลสุดท้ายกลายเป็นอัฐิ
แม้เวลาจะพรากเราจากการ รัก โลภ โกรธ หลง
แต่ความดีนั้นยังคงอยู่แม้เรือนร่าง
โดนลากด้วยพระสงฆ์ ระทม ตรอมตรม
โศกอารมณ์ใจอาวรณ์ ฝังจิต คิดหา
ยามเวลาเธออาทร ให้รักสว่างไสว
เป็นดังแสงไฟดุจทินกร
ให้รักมอบความอบอุ่น
ในยามเหน็บหนาวเป็นดังอาภรณ์

จุตติจุตตัง มรณังและก็จุตติ
แม้รักกันปานใดแต่ ผลสุดท้ายกลายเป็นอัฐิ
แม้เวลาจะพรากเราจากการ รัก โลภ โกรธ หลง
แต่ความดีนั้นยังคงอยู่แม้เรือนร่าง
โดนลากด้วยพระสงฆ์ ระทม ตรอมตรม
โศกอารมณ์ใจอาวรณ์ ฝังจิต คิดหา
ยามเวลาเธออาทร ให้รักสว่างไสว
เป็นดังแสงไฟดุจทินกร
ให้รักมอบความอบอุ่น
ในยามเหน็บหนาวเป็นดังอาภรณ์

รอนแรมเรื่องรักเธอจากไปไกลอีกชาติภพ
ดวงมอญมันโศกนักอยู่แห่งใดจึงไม่ได้พบ
บ้านที่เคยมี แปล เคยไกว หมอนที่เธอเคยนอน
เหลือเพียงแค่เท่าธุลีจากดุ้นฝืนในกองฟอน
ภมรกับช่อดอกไม้ยังมีเฉาและมีจากกัน
ความเศร้าความสุขใดใด จะทิ้งเอาไว้เป็นเบื้องหลัง
เชื่อว่าเธอไม่เคยจากไป และอยู่ในความจำฉัน
จะรักกันคณ านับต่อให้ล่วงลับและดับขันธ์…