ผลาบุญ – จินตหรา พูนลาภ

แบบนี้แหละของฉัน
เป็นกรรมพันธุ์แต่ก๊กแต่เหง้า
จะชั่วจะดีคือของเรา
แม่นไผสิเว้ากะบ่หัวซา
หวานกลมขมกลืน
อยู่แบบพื้น ๆ ตามสินสาตา
บ่อยากให้คนมาเว้าว่า
นินทาพาที แบบนี้ล่ะของฉัน

บ่มีไผบังคับ จับมือมัดแขน
ปิดตาผูกศอก ฮู้อยู่แก่ใจบ่เว้าหยอก
ถือว่าหยิกหยอกกะซ่างหัวมัน
สูงยาวเข่าดี ตีกันสู่มื้อย้อนถือสากัน
โครงสร้างแบบแปลนสำหรับฉัน
เป็นกรรมพันธุ์มาตั้งแต่เก่า

แบบนี้ล่ะของฉัน เตี้ย ๆ สั้น ๆ บ่สูงใหญ่
บ่เคยตีเมียแต่ตีไก่ บ่มักค่าไถ่แต่ไถเมียซื้อเหล้า
เป็นมาแต่ทวด จนฮอดพ่อปู่ยังอยู่คือเก่า
ไล่หาดไล่เหี่ย แต่ยอดฮอดเหงา
แต่ก๊กแต่เฒ่า แบบนี้ล่ะของฉัน

ชะตาของหนู คิดว่าเป็นหนูซอยราชสีห์
ไผสิบ่อยากพ้อคนดี แล่นหนีนำจ้อต่อวัน ๆ
กลืนบ่ได้ คายบ่ออกโทษกรรมพันธุ์
ต้องทำใจยอมรับกับมัน
สินกันแต่เตี้ยเสียแล้วต้องทน

แบบนี้ล่ะของฉัน เตี้ย ๆ สั้น ๆ บ่สูงใหญ่
บ่เคยตีเมียแต่ตีไก่ บ่มักค่าไถ่แต่ไถเมียซื้อเหล้า
เป็นมาแต่ทวด จนฮอดพ่อปู่ยังอยู่คือเก่า
ไล่หาดไล่เหี่ย แต่ยอดฮอดเหงา
แต่ก๊กแต่เฒ่า แบบนี้ล่ะของฉัน

ชะตาของหนู คิดว่าเป็นหนูซอยราชสีห์
ไผสิบ่อยากพ้อคนดี แล่นหนีนำจ้อต่อวัน ๆ
กลืนบ่ได้ คายบ่ออกโทษกรรมพันธุ์
ต้องทำใจยอมรับกับมัน
สินกันแต่เตี้ยเสียแล้วต้องทน

ที่บนให้คนย่ำยี จะคนหรือผีแบบนี้คน