ป๊าดติโธ่…บักโม…บักแตง – ไผ่ พงศธร

อะป๊าดติโธ่ นั่นแม่นบักโมหรือบักแตง
ปากแดง ๆ ผมยาว ๆ ผู้สาวไผ๋
อยากไปนำเด่ หน้าผากกว้าง ๆ สะโพกใหญ่ ๆ
เต้นหน้าฮ้าน ตะลึ่ดตึ่ดฉึ่ง สนั่นหวั่นไหว
อดไว้เด้อหัวใจ ลำลงแล้วจั่งไปนำ
ขอถามแหน่จั๊กคำ มีคนไปนำแล้วบ่

กะเดี้ยกะด้อ อีพ่ออีแม่ให้มา
หน้าขาว ๆ หุ่นสวย ๆ อ้ายคึดต่อ
ถามอีกแหน่ มาเต้นหน้าฮ้านมีคนว่าบ่
ผู้สาวบ้านใด๋ ถืกใจหลายขอไลน์ติดต่อ
สิ สิ สิ สิ..ได้บ่ ลำลงแล้วไปนำได้บ่

( ดนตรี )

ได้บ่ ได้บ่ ได้บ่ ได้บ่ ได้บ่ หล่าเอ้ยนางเอย
หล่าเอ้ยนางเอย โอ้ยน้องามเด้

หน้าขาว ๆ สาวคนโก้ บักโมบักแตง
บักฟักบักโตน ต่งโต๋ ต่งโต้น ยามโย่นฮ่อนเเอว
แก้วหนึ่งขนลุกขนพอง
แก้วสองเห็นมดเป็นแมว
คนสวยเฮ็ดจั่งใด๋กะแจ๋ว
อดบ่ได้จั่งแซว ไปนำสิ..ได้บ่

( ดนตรี )

ได้บ่ ได้บ่ ได้บ่ ได้บ่ ได้บ่ หล่าเอ๋ยนางเอย
หล่าเอ๋ยนางเอย โอ้ยน้องามเด้

สาวหน้าฮ้าน หลายหมู่บ้านมาโฮมกัน
เป็นรางวัลได้เห็นคนงามยามเมื่อย
แอวอ่อนย้อนแย่ง ตาฮักตาแพง เบิ่งแล้วเซาเมื่อย
เจ้าแพงข่อยแพงมันสิเมาแฮง คั่นแพงอยู่เรื่อย
อ้ายย้านใจเปื่อย ละลายใส่สาวอยู่หน้าเวที

ผู้ดีงามหลายคนโก้
ผู้ดีหละงามหลายคนโก้
งามโพดงามโพ งามเบิ่ดสุบ่อน
ไปนำได้บ่ ติดโตอ้อนต้อน
อ้อนต้อน หละอ้อนต้อน อ้อนต้อน
อ้อนต้อน หละอ้อนต้อน อ้อนต้อน
สะออนเด้คักอีหลี
สาวหน้าเวทีไปนำได้บ่
สิ ได้บ่ ไปนำได้บ่ สิ ได้บ่ ไปนำได้บ่
สิ สิ..ได้บ่ ไปนำได้บ่
อยากขอเมื่อนำอีหลีเด้ อีหลีเด้….