สาวมอหินขาว – ก้านตอง ทุ่งเงิน

(เกริ่น) สาวมอหินขาวปวดร้าวน้ำตานองหน้า
อ้ายสิเทน้องกะบ่ว่าให้ถอนคำสัญญาที่ มอหินขาว…

( ดนตรี )

เฆมไหลลอยขึ้นฟ้า น้ำตาไหลย้อยลงดิน
นั่งเหม่ออยู่บนโขดหิน ตะเว็นตกดินยามแลงคล้อยค่ำ
จั๊กจั่นหรีดหริ่งเรไร ร้องเพลงกล่อมไพรขอบฟ้าเป็นสีดำ
อ้ายคงลืมจ้อยถ้อยคำ ที่เว้าจั่มจั่ม ว่าสิมาหากัน

ใจน้องลอยสะอื้น ยืนเกือบสิยั้งบ่อยู่
สายลมพัดผ่านหลืบภู ฟังฟัง ดูคือเสียงคนเย้ยหยัน
ชัยภูมิดินแดนเหน็บหนาว ยอดภูหินขาวเยือกเย็นสะท้าน
ดอกกระเจียวเบ่งบานมานาน ก็คงถึงวันเหี่ยวเฉาโรยรา…

สาวมอหินขาว….
หินขาว ขาว ขาว หินขาว ขาว ขาว…
สาวมอหินขาว ปวดร้าวน้ำตานองหน้า
เฮ็ดบาปน้องคักแท้เด้ ถ้าอ้ายสิเทคือนัดให้น้องคองถ่า
หัวใจสาวมอหินขาว ปานถืกอ้ายบ่าวถิ่มลงหน้าผา
ความคึดฮอดกับฮอยน้ำตา บ่มีปัญญาดึงอ้ายมาพ้อกัน…

มีแค่เพียงสายลม ถนนท่าหินโงมเงียบมิดซีหลี่
สายลมดังมาหวี่หวี่ พัดหัวใจที่มันแตกแหลกราน
มันเป็น ตุ่มตุ่ม ต่อมต่อม ตุ่มตุ่ม ต่อมต่อม
ตุ่ม ตุ่ม ตุ่ม ตุ่ม ต่อม ต่อม ต่อม ต่อม
อยู่ในอ้อมความทรมาน
หากอ้ายนั้นบ่สงสาร… ถอนคำสาบานที่มอหินขาว

( ดนตรี )

สาวมอหินขาว….
หินขาว ขาว ขาว หินขาว ขาว ขาว…
สาวมอหินขาว ปวดร้าวน้ำตานองหน้า
เฮ็ดบาปน้องคักแท้เด้ ถ้าอ้ายสิเทคือนัดให้น้องคองถ่า
หัวใจสาวมอหินขาว ปานถืกอ้ายบ่าวถิ่มลงหน้าผา
ความคึดฮอดกับฮอยน้ำตา บ่มีปัญญาดึงอ้ายมาพ้อกัน…

มีแค่เพียงสายลม ถนนท่าหินโงมเงียบมิดซีหลี่
สายลมดังมาหวี่หวี่ พัดหัวใจที่มันแตกแหลกราน
มันเป็น ตุ่มตุ่ม ต่อมต่อม ตุ่มตุ่ม ต่อมต่อม
ตุ่ม ตุ่ม ตุ่ม ตุ่ม ต่อม ต่อม ต่อม ต่อม
อยู่ในอ้อมความทรมาน
หากอ้ายบ่หลูโตนสงสาร….
ให้ถอนคำสาบานที่มอหินขาว