สัญญาณอันตราย – ต่าย อรทัย

แช็ตบ่อ่าน ทักไปบ่ตอบ กะคงสิบ่สำคัญคือเก่า
กะเลยบ่ฮู้ว่าปัจจุบัน เฮาอยู่ในฐานะอีหยัง
ยินเสียงหัวใจ มันไห่ค่อยๆ
กระซิบลอยๆ ว่าเจ็บจัง
อีกฝั่งของคนที่แคร์ บ่แคร์กันคือเก่า

ถูกความเหงา มาถามซ้ำๆ จองจำด้วยคำว่าฮัก
แต่ว่าเพิ่นคือสิบ่อยากคิดฮอดกันแล้วล่ะ
ตั้งใจลืม ตั้งใจลบ ตั้งใจจบกะคือบ่ว่า
บ่ฮู้แนบ้อว่ามีคนถ่า ย้อนคำว่าฮักกัน

สัญญาณอันตรายบอกว่า
เฮากำลังเป็นคน สิถืกถิ่ม
หลงยิ้มใส่เสียงทุกแช็ตที่ดังขึ้นมา
แต่บ่แม่นเขา มันเจ็บบ่ส่วง ฮ้องไห่บ่เซา
กะย้อนว่ามันฮักเจ้า บ่หลูโตนใจ
ถ้าไปต่อกันบ่ไหว กะบอกกันแนเด้อ

โอ โฮะ โอ … โอ้ โฮะ โอ …

ไปมีคนอื่น ม่วนซื่นอยู่ไส
เลยบ่ใส่ใจนำเฮาคักแน
จนเขียนคำฮัก กลายเป็นคำแพ้
มาถิ่มมาแช่ใส่หัวใจกัน
ภาพฝันที่วาดไว้มื้อนั้น คือสิจำได้แต่เฮา

( ดนตรี )

ถูกความเหงา มาถามซ้ำๆ จองจำด้วยคำว่าฮัก
แต่ว่าเพิ่นคือสิบ่อยากคิดฮอดเฮาแล้วล่ะ
ตั้งใจลืม ตั้งใจลบ ตั้งใจจบกะคือบ่ว่า
บ่ฮู้แนบ้อว่ามีคนถ่า ย้อนคำว่าฮักกัน

สัญญาณอันตรายบอกว่า
เฮากำลังเป็นคน สิถืกถิ่ม
หลงยิ้มใส่เสียงทุกแช็ตที่ดังขึ้นมา
แต่บ่แม่นเขา มันเจ็บบ่ส่วง ฮ้องไห่บ่เซา
กะย้อนว่ามันฮักเจ้า บ่หลูโตนใจ
ถ้าไปต่อกันบ่ไหว กะบอกกันแนเด้อ

ถ้าไปต่อกันบ่ไหว…
แช็ตบอกกัน กะได้เด้อ…