เนื้อเพลง เสียงแคนที่หนองคาย – ศิริพร อำไพพงษ์

โอ้ยน้อ..เสียงแคนคือม่วนแท้หนอ
คิดฮอดแฟนเก่าแท้นอ
คนแม่นที่เบิดสิทธิ์ฮัก
คราวนั้น..ออกพรรษาได้มาฮู้จัก
ได้เบิ่งบั้งไฟพญานาค
พ้อฮักที่เมืองหนองคาย

เสียดายฮักได้บ่ดน
กะมีคนมายาดเอาไป
เสียงแคนที่เมืองหนองคาย
เลยกลาย เป็นเสียงเอิ้นน้ำตา

สุดแดนฮักเฮา คิดฮอดบ่เซา
แต่เป็นคือเก่าบ่ได้
มื้อนี่เพิ่นมีผู้ใหม่ สิก้าวกลับไป..
หะโอ โอยย.. ย่านแฟนอ้ายว่า
เกาะฮั้วแฟนเก่า น้ำตาพังหย่าว
เมื่อเสียงแคนแว่วมา
วอนพ่อพระใสช่วยเป่าคาถา
ให้ลูกเซาฮัก เซาคึดฮอด ฮือ..แฟนเก่าได้บ่

( ดนตรี )

โอ้ยน้อ..เคยเว้ากันเนาะ สิพอแค่กัน
ต่อหน้าพ่อพระใสวันนั้น
ทุกคำยังอยู่ในใจ

เสียดายฮักได้บ่ดน
กะมีคนมายาดเอาไป
เสียงแคนที่เมืองหนองคาย
เลยกลาย เป็นเสียงเอิ้นน้ำตา

สุดแดนฮักเฮา คิดฮอดบ่เซา
แต่เป็นคือเก่าบ่ได้
มื้อนี่เพิ่นมีผู้ใหม่ สิก้าวกลับไป..
หะโอ โอยย.. ย่านแฟนอ้ายว่า
เกาะฮั้วแฟนเก่า น้ำตาพังหย่าว
เมื่อเสียงแคนแว่วมา
วอนพ่อพระใสช่วยเป่าคาถา
ให้ลูกเซาฮัก เซาคึดฮอด ฮือ..แฟนเก่าได้บ่

( ดนตรี )

สุดแดนฮักเฮา คิดฮอดบ่เซา
แต่เป็นคือเก่าบ่ได้
มื้อนี่เพิ่นมีผู้ใหม่ สิก้าวกลับไป..
หะโอ โอยย.. ย่านแฟนอ้ายว่า
เกาะฮั้วแฟนเก่า น้ำตาพังหย่าว
เมื่อเสียงแคนแว่วมา
วอนพ่อพระใสช่วยเป่าคาถา
ให้ลูกเซาฮัก เซาคึดฮอด ฮือ..แฟนเก่าได้บ่