คอร์ดเพลง อุ๊ยปาตาบอด - บอย อิมเมจิ้น
CAPO #2
INTRO | C | Am | Dm | G |
INTRO | C | Am | Dm G | C | G |
ยกCมือขึ้นไหว้Amวอน
ขอโจ๊คขอDmปอนหื้อมีคGนมา
วันCนี้จะมีก่อAmหา
คนตี่Dmมา จ้างนวGดตัว
ก๋Cานได้คลานไปAmหา
แต่อุ๊ยDmปาตามองไม่เGห็น
เลยมาทำงCานจับเส้นจับAmเอ็น
เปิดบ้านDmเป็น ร้านนวGดตัว
INSTRU | Dm | C | Dm G | C | G |
เปิ้นว่าเCงินก๊านคนเยี๊ยะAmกาน
เปิ้นว่าDmสตางค์ก๊านคนขGยัน
ตั๋วอุ๊ยCปาก่อว่าอุ๊ยจั๊ดไค่Amหมั่น
แต่ว่าDmมันนะบ่มีไผ๋จ้าGงงาน
หยั่งวันCนี้ก่อยังไAmม่มี
ใครเลDmยมาใจ้บริกGาร
อุ๊ยCปานั่งรอหน้าAmบ้าน
นั่งรอสDmตางค์ G เป็นก่าข้าCวแลง
INSTRU | Dm | C | Dm G | C | C7 |
จนตะFวันเกือบจะตGกดิน
มีแม่CญิงขับรถEmยนต์มาAmจอด
เปิ้นบอกDmว่าเปิ้นจะมานวGดตัว
อุ๊ยได้Cยิน ก่อดีAmใจ
ใจก่อกึดไDmป ได้ละบ๋อสGตางค์
นวดครบชั่วโCมงแล้วอุ๊ยก่อได้ก่าAmจ้าง
และนี่ก่อDmคือ สGตางค์ก่าแCฮง.. C7
แต่พอซวามเงินผ่อกFอย
มันหยังเป็นแบงค์ซGาว
พอได้ซวามผ่อกCอย
มันหยังEmเป็นแบงค์Amซาว
เป็นแบงค์Dmซาว แบงค์ซาวใบเGดียว
INSTRU | C | Am | Dm G |
INSTRU | C | Am | Dm G | C G |
ทะเลยังไCหว ใจคนยากAmหยั่ง
ก็รู้ ๆ Dmกัน ว่าอุ๊ยปาตาบGอด
หล่อนยังจงCใจ
วางเงินเอาไว้แล้วร้อAmงบอก
ให้อุ๊ยDmปาเดินมาเอาเGงิน
แล้วกว่าอุ๊ยจะเFดินคลำถึงสGตางค์
กว่าจะ งม ๆ ซCวาม ๆ ไปEmตามเสียงAmสาว
กว่าฮู้Dmคิงว่ามันเป็นแบงค์ซGาว..
สาวก็จากไปไCกล..
INSTRU | Dm | C | Dm G | C | C7 |
อุ๊ยก่อกั้นฝืนใFจว่าจะได้ค่ากับข้Gาว
พอเป็นใบซCาวอุ๊ยก็Emเลยต้อAmงอด
แต่พอมือซวาม ๆ Fไป ไปจับใส่บ่าฟัGกหม่น
วันนั้นเลยยังโจ๊Cคดี ต๊องได้Amอิ่ม
วันDmนั้นอุ๊ยเลยได้นอนสGบาย
นอนหลับฝัCนดี.. C7
ย้อนอุ๊ยซวามอย่างFใด
มันก่อเป็นแบงค์ซGาว
อุ๊ยซวามอย่างCใด
มันก่อยังEmเป็นแบงค์Amซาว
เป็นแบงค์Dmซาว แบงค์ซาวใบเGดียว
ก่ออุ๊ยซวามอย่างFใด
มันก่เป็นแบงค์ซGาว
อุ๊ยซวามผ่อดูอย่างCใด
มันก่อยังEmเป็นแบงค์Amซาว
เป็นแบงค์Dmซาว แบงค์ซาวใบเGดียว
INSTRU | C | Am | Dm | G |
INSTRU | C | Am | Dm G | C | G |
ไม้ไผ่ต๋าCนักจ่องใจ้แป๋งAmเกิ๋น
คนบ่มีDmเงินก่จ่องไจ้ฮับจ้Gาง
สตางค์อุ๊ยบ่Cนักละมีบ่าฟักกับหม้อAmขาง
บ่ามีสDmตางค์แต่อุ๊ยยังมีกับข้าGวแลง
อุ๊ยปาเล่าCไป หัวเราะAmไป
ไม่มีคำDmใดต่อว่าหรือพาGดพิง
ถึงหญิงคนCนั้น.. Am
Dmถึงผู้หญิงคนGนั้น
ถึงผู้หญิงคนCนั้น.Am.. เลย
Dmฉันก็จึงได้เข้าGใจ
เพราะรอยยิ้มอุ๊ยFปา ได้บอกกับGฉัน
ว่าอุ๊ยผ่านโCลกมาEmนานแสนAmนาน
นายจนพอFรู้ว่าเราควรเบิกบGาน
กับชีวิตCตน.. C7
เวลาที่เหFลือเราควรเบิกบGาน
กับชีวิตCตน.. C7
เพราะผ่านโFลกมายาวนGาน
อุ๊ยจึงรู้ว่า Gควร.. G/Aเบิก.. G/Bบาน
Gกับ.. G/Aชี.. G/Bวิต.. Cตน...